تاریخچه

با ۹ قهرمانی اروپا و ۳۱ قهرمانی که در کلکسیون افتخارات خود می‌بیند با بیشترین رای از نظر فیفا بهترین تیم در قرن ۲۰ شد. تشکیلات این باشگاه خیلی پیچیده‌است.

فوتبال در پایتخت اسپانیا توسط استادان و دانشجویان و جمعی از افراد دانشگاه اوکسبریج معرفی و موسسه‌ای برای فوتبال شبیه فدراسیون‌های امروزی در سال ۱۸۹۵ شکل گرفت.

در سال ۱۹۰۰ باشگاه جدید فوتبالی در مادرید و اسپانیول شکل گرفت. بعد از جدا شدن اسپانیول بار دیگر نتیجه شکل گرفتن تیم Sociedad Madrid FC شد. این باشگاه پس از سه بار تغییر و تحول و پیشرفت بالاخره با نام باشگاه فوتبال رئال مادرید ثبت شد. انتخاب رنگ پیراهن برای آنها مشکل نبود و به دلیل نفوذ انگلیسی‌هایی که در آن جا نقش داشتند رنگ سفید را برای تیم خود انتخاب کردند. بعد از گذشت سال‌ها در لیگ بین‌المللی، وقتی که رئال ۴ قهرمانی کوپا دل ری را، داشت مادرید صاحب دو قهرمانی در دهه ۱۹۳۰ شد. اما بعد از آن دو جام مادرید دو دهه صبر کرد تا دوباره برای قهرمانی راهی پیدا کند.

در پایان آنها تصمیم گرفتند که در تیمشان تحول ایجاد کنند و چهره تیم را عوض کردند و به تیمی مدرن برای همیشه تبدیل کردند. با بازیکن‌هایی مانند آلفردو دی استفانو، فرانس پوشکاش، فرانسیسکو جنتو، هکتور ریال، ریموند کوپا، خوزه سانتاماریا در دهه ۱۹۵۰ موفقیت‌های این تیم دوباره آغاز شد.

آنها با اوردن جام به خانه در سال‌های ۱۹۵۷-۵۸ ,۱۹۵۶-۵۷ ,۱۹۵۴-۵۵ ,۱۹۵۳-۵۴ شاهد موفقیت خود در تغییر چهره تیمشان بودند.

در اولین بازی فینال در اروپا رئال به پیروزی ۴ بر ۳ دست یافت.

۴ قهرمانی رئال و برگزاری جشن‌های قهرمانی این تیم را به اوج رساند. از جمله این موفقیت‌های می‌توان به برد ۷ بر ۳ رئال مقابل اینتراخت فرانکفورت در ورزشگاه همپدن پارک در کشور اسکاتلند در سال ۱۹۶۰ اشاره کرد.

در دهه ۱۹۶۰ سرنوشت رئال عوض شد. رئال رتبه‌ای بهتر از ۸ در باشگاه‌های اسپانیا پیدا نکرد. تا زمانی که دوباره به لیگ اروپا رفت و در مقابل پارتیزان در سال ۱۹۶۶ به پیروزی دست یافت.

دهه بعد یعنی دهه ۱۹۷۰ برای رئال با موفقیت در سال‌های ۱۹۷۲، ۷۵، ۷۶، ۷۸، ۷۹ و ۸۰ همراه بود.

رئال ۵ قهرمانی پیاپی خود از سال ۱۹۸۶ تا سال ۱۹۹۰ را مدیون ۵ ستاره مشهور خود به نام‌های امیلیو بوترگوئنو، Manolo Sanchís, Martín Vazquéz, Míchel Pardeza , Miguel Pardeza است.

نیمه اول دهه ۱۹۹۰ رئال صاحب ۲ قهرمانی لیگ و یک قهرمانی جام حذفی شد. قهرمانی‌های رئال در این قرن با پیروزی بر یوونتوس در سال ۱۹۹۸ که باعث قهرمانی رئال در اروپا شد به پایان رسید.

این پیروزی‌ها باعث نشد که مدیر باشگاه لورنزو سانز بتواند جای خود را حفظ کند.

وقتی وی از کار برکنار شد یک نجیب زاده به رای هیئت مدیره به نام فلورنتینو پرز سر کار امد. فلورنتینو پرز با پشت گرمی‌هایی که از نظر سیاسی داشت دست به تقویت تیم زد و باعث بازگشت دوباره موفقیت به رئال شد. اولین خرید پرز که یکی از شارژهای وی به تیم به شمار می‌رفت لوئیز فیگو از تیم رقیب یعنی بارسلونا بود. این تقویت‌ها از سوی مدیر باشگاه باعث دومین قهرمانی اروپا در سه سال شد. که دومین قهرمانی با پیروزی بر والنسیا در پاریس حاصل شد. با اضافه شدن زین‌الدین زیدان تیم قوی تر شد تا سیاست مدیر باشگاه یعنی گرفتن ستاره‌ها و همزمان بازی دادن به جوانان که به نام زیدان‌ها و پاون‌ها (به اسپانیایی: los Zidanes y los Pavónes) با گرفتن هافبک خوش تیپ فرانسوی و دفاع جوانی به نام پاون معروف شده بود، به انجام برسد.

این اقدامات باعث شد که رئال به عنوان بهترین تیم سده ۲۰ انتخاب شود.

نهمین قهرمانی رئال در باشگاه‌های اروپا که با گل دیدنی زیدان با تیم بایرلورکزن در ورزشگاه همپدن پارک همراه بود باعث سر بلندی این تیم اسپانیایی شد.

سال بعد رئال فقط قهرمان اسپانیا شد که این موضوع باعث اخزاج مربی این تیم یعنی ویسنته دل‌بوسکه شد و در همان سال بیش از ۱۶ بازیکنان رئال مجوز ترک ایم تیم را گرفتند.

در این هنگام درها برای آمدن دیوید بکهام باز شد که این بازیکن با سر و صدای زیاد تبلیغاتی وارد مادرید شد. با آمدن بکهام موج جدیدی از بر رئال حاکم شد و در زمینه تبلیغات فوتبالی نبض بازار را در دست گرفت. به دلایل فراوان تیم رنج‌های زیادی را تحمل کرد و ۳ سال را بدون قهرمانی پشت سر گذاشت. مربیان زیادی آمدن و رفتن، بازیکنان زیادی هم جذب تیم شدند اما هیچ یک نتوانست تیم را از بحران خارج سازد.

بالاخره در اوایل سال ۲۰۰۶ پرز از سمت خود کناره گیری کرد تا راه را برای آمدن مدیر جدید در تابستان را هموار کند. سرانجام در ژوئیه رامون کالدرون که عضو هیئت مدیریتی فلورنتینو پرز نیز بود با قول‌های فراوانی که داده بود با رای اکثریت به عنوان مدیر جدید انتخاب شد. با آمدن فابیو کاپلو به عنوان مربی مشغول به کار شد سرانجام باعث قهرمانی رئال در لیگ اسپانیا پس از ۵ سال بدون قهرمانی همراه شد اما باز مدیران رئال نامهربانی کردند و کاپلو را کنار گذاشتند و برن شوستر آلمانی را جایگزین وی کردند. در آن فصل رئال خالی از بازیکنان ستاره مانند زین‌الدین زیدان، دیوید بکهام، روبرتو کارلوس و رونالدو بود.^[۱]...